Det går ein sti i enga, den e fra barndomstid
Den snor sæ fram te huset, som æ ein gong vaks opp i.
Med tusenfryd i hagan og rabarbra i ein krok
og på loftet i ei skoæsk, legg det bilda i ei bok.
På bildan e det folk, nå`n kjenne æ igjen
Nå`n e i frå Amerika, og nå`n står i Kongens klær.
Og med lakkskoan på, ei lita veit så fin
født i netten-ein, i staten Wisconsin.
Og framfor fotografen, dæm tødd opp det bæst dæm koinn
fer å vis fer ættertida, at aillt va fint i groinn.
Mæn bakom smilan låg det og ein ainna verkligheit
ein kamp fer liv og føa, og kanskje borglømt kjærligheit.
Ei ainna veit æ sjer på, vart gift i Trondheim by
det va ved sjølve Domen, leksom livet byintj på ny
og bildet av paret sto i Trøndelags dagsavis
no legg det her i æska - kløpt ut på nøye vis
og bildet e så uklårt, men det e det ainaste æ har
som billedlig bevis på, at dæm va gift, ho mor å`n far.
Ja, med tusenfryd i hagan, og rabarbra i ein krok
levd dæm heile livet,- igjæn e bildet som dæm tok.
Ingolf Jektvik
Dette diktet sto å lese i Hitra/Frøya i sommer. Det er min onkel Ingolf som har mimret seg tilbake i tiden. Gripende for oss som kjenner historien og folka bak den.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar